“Nou, het was een hele fijne les! Ik ga zeker ook de proeflessen doen. En op welke dagen ook alweer?” Maandag en vrijdag. “Ok! En uh, dit is wat jij doet? Of heb je ook nog werk?” Hahaha. Ik kijk haar lachend aan. “Ja, ik heb werk. In 2011 ben ik begonnen als ZZP-er in communicatie. En onlangs runde ik een yogastudio. Maar op dit moment geef ik alleen les als je dat bedoelt. Ik heb eigenlijk van m’n hobby mijn werk gemaakt!”
Be 100%
Toen ik aan een vriendin over dit gesprek vertelde, zei ze “Wát?!?! Nou zeg!” Zo had ik het helemaal niet opgevat eigenlijk, maar ik begreep haar wel. En het zette mij ook weer even aan het denken. Alsof je niet aan het werk bent, als je lesgeeft. En eerlijk gezegd, het voelt ook niet als werk. Dat is nog het meest grappige! Maar toch. Het voorbereiden van een les, klaarmaken van de zaal. Met volle 100% in het NU zijn en je yogales geven. Ook als je je een keer niet lekker voelt, of maar 3 uur geslapen hebt, als je grieperig bent, of je voelt je verdrietig over iets. Ook dan ben je er 100%. En dat heb je met een hobby niet natuurlijk. Dan ga je niet naar de sport- of muziekles, of zeg je een afspraak af. Maar niet als je lesgeeft. Dat doe je niet zo snel 😉
Ik – met mijn lijf – yogateacher? Echt niet!
Dus in die zin is het ook wel weer werk, ook al voelt het niet zo. Eigenlijk volg ik gewoon de dingen die op mijn pad komen. Toen ik in 2013 begon met de Raja Yoga teacher opleiding, volgde ik deze uit interesse. Ik wilde meer weten van de yoga filosofie. Want dat is het. De asana’s, de yoga houdingen, zijn slechts een onderdeel van wat yoga inhoudt. Gaandeweg ontstond steeds meer het idee om misschien ook zelf les te gaan geven. Ooit. Ik heb het jaren geleden opgeschreven dat ik yogateacher wilde worden. Maar heel eerlijk gezegd zag ik mezelf dat – met mijn lichaam – niet doen. Maar zoals dat werkt in het universum, als het de bedoeling is gebeurt het ook.
Mijn eerste keer
En zo werd ik gevraagd om voor iemand in te vallen. De allereerste keer op de mat van een teacher. 26 mensen die mij aankeken. Brrr. Maar het zaadje was geplant. In een ashram in Duitsland ging ik Yoga Level II volgen. Ik ging lesgeven op het strand voor de mensen die daar in de zomer wonen. Zo leuk! Door yogastudio werd ik last-minute gevraagd om in te vallen bij ziekte. Steeds meer nam het toe. Tot ik dacht ‘eigenlijk wil ik meer kennis van anatomie hebben als ik ga lesgeven‘ en me inschreef voor de Yin yoga opleiding. Nooit met het idee dat ik dat ook zou gaan doceren! Slechts voor meer kennis.
Follow your heart
Maar tijdens de docentenopleiding moet je lesgeven, en voor je het weet bewandel je het pad verder. Blijkt er regelmatig vraag te zijn naar Yin yoga en krijg je een vaste les in de studio waar je werkt. Vervolgens wil je ook in de buurt les gaan geven, en word je door een vriendin -die 2 straten verderop woont- opmerkzaam gemaakt dat je een ruimte kunt huren. En zo rol je van het een in het ander. En zo doe je wat je doet, hoe je het ook noemt. Toen ik als ZZP-er begon, was mijn motto ‘Follow your heart, make things happen!’ en dat zal voor mij altijd zo blijven! En dat vereist soms wilskracht, soms moed, soms doorzettingsvermogen of een beetje lef… maar volg het altijd! ❤️
Marjon
